vrijdag 26 juni 2009

Michael Jackson...where to begin...

Ik ben enigszins speechless...

De man heeft grootse dingen gedaan, zijn platen, zijn moves, alles, van ongeëvenaard niveau. Als je eenmaal naar zijn optreden was geweest wilde je niks anders meer, geloof mij, tot op de dag van vandaag, al die andere concerten van andere artiesten zijn peanuts in vergelijking tot het spectakel dat hij ervan maakte. Tot voor kort was hij gewoon een living legend, een status die mensen vreemdgenoeg vaak pas toebedeeld krijgen als je overleden bent. Maar voor mij was het al een legende. Ik ben er mee opgegroeid; deed zijn moves na, verkleedde me met carnaval als MJ met een hoed, krullige pruik en de welbekende handglove, kende zijn teksten al van kleins af aan uit me hoofd.
Zodoende heb ik ook mijn eerste concert 'Dangerous' van hem in de Kuip mogen bijwonen, door met de landelijke singing contest van Pepsi kaarten te winnen. Als 6/7 jarige moest ik 'Remember the time' zingen en won tot mijn verbazing nog ook! Die avond heeft heel veel impact op het klein mannetje gemaakt...een onvergetelijke avond was het, net als die in de Arena, om er nog maar één op te noemen.

Misschien kun je nu wel concluderen dat MJ eindelijk zijn wel verdiende rust krijgt. Aangezien hij al van jongs af aan onder een streng regime van zijn pa leefde, heeft hij nooit een echte 'childhood' gekend. Het kind in hem is er altijd gebleven en hij heeft het ook nooit onder stoelen of banken geschoven, take Neverland for example, een (kinder)paradijs. Vervolgens werd hij zijn hele leven lang op de huid gezeten door de media, die alles wat hij deed onder het vergrootglas zette. En nu... niet meer die vervelende media die allerlei roddels over je schrijven en ook niet meer rekening te hoeven houden of constant weg te moeten duiken omdat iedereen wat van hem wilde. Eindelijk rust. Het klinkt misschien gek, tuurlijk ik had liever gezien dat ie de 100 vol zou maken, maar het getreiter en het geroddel die er bij zijn roem kwam kijken wens je je ergste vijand nog niet eens toe.

Veel mensen zullen nu pas stilstaan bij wat MJ allemaal heeft bewerkstelligd. Helaas gaat Londen 16 juli niet meer door, maar dat vind ik opzich niet zo erg, het feit dat hij er niet meer is... is unreal. Let's remember the time of a person who has gone to soon.

Rest in Peace MJ.